Je oefent flink en aan het eind van je oefensessie ben je best tevreden over het resultaat en misschien zelfs een beetje trots.
Vol vertrouwen pak je de volgende dag je (alt)viool erbij en… weg resultaat… weg zelfvertrouwen!
Herken je dit?
Ten eerste wil ik je geruststellen: het is geen gebrek aan talent en je bent niet gek!
Iedereen ervaart dit op alle niveaus wel eens als niet dagelijks.
Soms lijkt het wel alsof je elke dag opnieuw moet beginnen met (alt) vioolspelen!
Deze ervaring heeft drie oorzaken…
1) De oefen illusie
Bij het oefenen heb je misschien wel tien tot honderd keer hetzelfde stukje gespeeld. Wat onthou je hiervan? Waarschijnlijk alleen het laatste stukje… het laatste stukje waarin het allemaal goed ging en je tevreden, trots of positief verrast was. De 99 keer dat het daarvoor fout ging, vergeet je dan gemakkelijk.
Dat is de oefen illusie! Je bent geheugen werkt selectief. Hoe goed beheers je iets als het 99 van de 100 keer fout gaat? Nog niet zo goed. Moet je jezelf dan straffen als het de volgende dag fout gaat, simpelweg omdat daar 99% kans toe is? Nee.
Pak het oefenen gewoon vol vertrouwen op en realiseer je dat er weinig kans is dat het in het begin van je oefensessie net zo goed gaat als aan het eind van je vorige oefensessie.
2) Je hebt een warming up nodig
Sommige mensen vergelijken muziek weleens met sport. Muziek is geen sport, maar het bevat wel elementen van sport. Het is tenslotte een fysieke activiteit.
Net als dat je met het sporten je spieren warm en soepel krijgt met een warming up, geldt dit ook voor je ‘vioolspeelspieren’.
Een warming up kan bestaan uit:
– Spelen van toonladders
– Oefeningen in streektechniek
– Spelen van enkele stukken op of onder je niveau
Wat is jouw warming up? Hoe lang moet die duren voordat je ‘op niveau’ bent? Experimenteer eens wat het beste werkt voor jou en pas dit toe bij elke oefensessie.
3) Elke dag is anders
Soms heb je gewoon een rotdag: zo een dag dat niets gaat zoals je wilt en je fouten maakt die je al lang niet meer hebt gemaakt.
Tsja, we zitten nu eenmaal niet altijd op de top van ons kunnen. Een dipje hoort er ook bij.
Wat kun je doen als je een ‘bad violin day’ hebt?
– Niet spelen: misschien zijn er wat onderbewuste leerprocessen bezig en is het helemaal niet erg om vandaag even niet te oefenen. Als het alleen maar tot frustratie leidt, heeft het oefenen echt geen zin.
– Een stuk spelen wat je motiveert: waar heb je zin in? Wat speel je lekker weg?
– Improvisatie of iets anders dat buiten je gebruikelijke oefen routine ligt. Wees eens creatief en doe eens iets wat je niet gewend bent.
Voor mij werkt het op een slechte dag vaak om gewoon de dingen te studeren die ik van plan was te studeren. Als ik eenmaal een tijdje aan het spelen ben, dan kom ik vanzelf in de flow en gaat alles langzaam weer beter. Je hoeft op zo’n dag niet per se iets speciaals te doen.
Conclusie
Een leercurve is nu eenmaal geen rechte lijn. Het is een grillige lijn met rare bochten.
Je herkent vast ook wel een periode waar je na een tijd van weinig voortgang ineens een grote sprong vooruit maakte.
En jij?
Herken je jezelf in dit artikel? Worstel je ook weleens met een dip? Hoe los jij dit op? Wat zijn jouw strategieën?
Deel het met andere (alt) violisten.
Reageer onderstaand op mijn artikel!
